Gecenin sessizliğinde ekrana eğilen genç bir kalem, Anadolu’nun bin yıllık hikâyesini satırlara döküyor. Belki Konya’da bir öğrenci, dedesinin Kurtuluş Savaşı anılarını yazıyor; belki Diyarbakır’da bir delikanlı, Kürtçe-Türkçe karışık şiirlerle kültür köprüsü kuruyor. İzmir’de bir anne, kanseri yenme mücadelesini kelimelere sarıp okura ulaştırıyor. Bu hikâyeler, sadece yazarların değil, Türkiye’nin ortak hafızası. Peki biz, bu hafızayı geleceğe taşımak için ne yapıyoruz?

Devletimizin öncülüğünde hayata geçirilen kültür projeleri, genç yetenekleri destekliyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın başlattığı "Dijital Kütüphane" girişimiyle, Artvin’in yaylalarında yazılan bir şiir, dünyanın öbür ucundaki bir okura ulaşıyor. "Genç Kalemler" projesiyle keşfedilen yüzlerce yetenek, Anadolu’nun sesini dijital çağa taşıyor. Ancak bu hamleler, okurların cömertliği olmadan eksik kalır. Çünkü bir yazı, ancak alkışlandığında, paylaşıldığında ve yorumlandığında yaşıyor.

Bir alkış, sadece bir tık değil; bir medeniyetin ayak izi. Nasıl ki Osmanlı’da halk hikâyecileri meydanlarda destan okur, dinleyenler çil paralar atarmış… Bugünün........

© Milat