Zeytin ağacını diken bilir ki, çoğu zaman kendi gölgesinde oturamayacaktır. Çünkü o inatçı ve bilge ağaç, meyvesini hemen vermez; nesilleri aşan bir sabrın eseridir. O, ekenin değil, ondan sonra gelecek nesillerin sofrasına bereket getirmek için büyür ve köklerini en çorak topraklara, kayaların arasına, yüzyılların bilgeliğiyle salar. Zeytin ağacı bize, gerçek bir mirasın ve kalıcı bir itibarın, meyvesini görmeyi beklemeden atılan tohumlarla inşa edildiğini fısıldar.

Bu topraklara ait o bilge ağacın fısıltısına inat, bizim coğrafyamızda yaşananlar ise o sabrı göstermeden, hemen sonuca ulaşma telaşının acı bir yansımasıdır. Kökün yıllar süren çilesini değil, dalın bir anlık meyvesini alkışlayan bir iklim burası; adeta bir ‘hemen meyve isteyenler ülkesi’. Futbolumuzun en görünür sahnesinde yaşananlar, maalesef milli karakterimize dair bu aceleci beklentiyi yurt dışına yansıtır. Büyük vaatlerle getirilen yabancı bir aklın, ilk tökezlemede bir yük gibi limandan kovulması, artık bir ritüele dönüştü. Avrupa basınının söyleminde ‘Türk usulü sabırsızlık’ olarak yer etmesi, fevri ve duygusal tepkilerle stratejik aklı nasıl feda ettiğimizin delilidir.

Aynı........

© Milat