"Unutmayacağız" diyoruz her olayın ardından. Büyük harflerle, kalın puntolarla, manşetlerde, sosyal medyada hashtaglerle, basın açıklamalarında… Oysa unutuyoruz. Hem de çok hızlı unutuyoruz. Acının bile hafızası bizde kısa ömürlü. Sadece yastayken hatırlıyor, sonra hayatın hızında her şeyi bir kenara bırakıyoruz. Tıpkı 17 yıl önce bugün; 27 Temmuz 2008'de olduğu gibi.

O gün, İstanbul Güngören’de, bir pazar akşamı, kalabalığın arasına sinsice bırakılan iki bombayla 5’i çocuk, biri hamile 18 yurttaşımız öldürüldü. Fail belliydi: Terör örgütü PKK. Fail hep aynıydı ama hafızamızda bıraktığı iz çok kısa sürdü. Bugün gazetelerde bu saldırının yıl dönümüne dair tek bir satır dahi bulamayabilirsiniz. Çünkü “unutmayacağız” dediğimiz nice olay gibi o da unutuldu, unutturuldu.

Üstelik sadece bu da değil. Unuttuğumuz şey terörün karanlık yüzünden öte,........

© Milat