Geçtiğimiz günlerde iki gün süren “İstihdam İçin Mesleki Eğitim Programı”na katıldım. Program boyunca mesleki eğitimin sorunları, çırak bulma güçlüğü, usta yetiştirme süreçleri ve gençlerin istihdamdaki yeri detaylı şekilde ele alındı.

Eğitim hem öğreticiydi hem de gerçek sorunlara dokunuyordu. Fakat şunu fark ettim:

Sorunlara çözüm aranıyor ama çözüm arayışları kendi değerlerimizden beslenmiyor.

Bu farkındalık beni bu yazıyı yazmaya yöneltti. Çünkü kalıcı bir mesleki eğitim modeli istiyorsak, önce kendi tarihî mirasımıza dönmek zorundayız.

1300’lerde Doğan Bir Miras: Ahilik Teşkilatı

Ahilik, 13. yüzyılın sonlarında (yaklaşık 1200’lerin sonu – 1300’lerin başları) Anadolu’da Ahi Evran tarafından kurulan bir esnaf, eğitim ve ahlak örgütlenmesidir.

Ahilik, yalnızca meslek öğretmenin değil; insan yetiştirmenin, toplum inşa etmenin ve üretimi ahlaki zemine oturtmanın modelidir.

Ahiliğin katkıları somuttur:

Şehir güvenliği: Ahi yiğitlerinin oluşturduğu yapı, Osmanlı’da şehir asayişinin örgütlenmesinde temel model oldu.

Ekonomik düzenleme: Üretim kalitesi, fiyat kontrolü ve esnaf denetimi Ahilik üzerinden yürüdü; bu yapı daha sonra Osmanlı’nın lonca ve gedik sistemine dönüştü.

Eğitim ve terbiye: Ahilik, hem mesleki hem ahlaki eğitimi kurumsal bir çerçevede sunarak Osmanlı’daki mesleki eğitim........

© Milat