“Dünyada 200 milyon çocuk sokakta yaşıyor.
Bir tanesi bile Küba’da değil!”

Hemen hemen 33 yıldır Deep Purple’dan Pink Floyd’a, Metallica’dan Guns N’ Roses’a, Manowar’dan (mecbur kalınca) Megadeth’e kadar ‘soft’undan ‘hard’ına rock müzik dinliyorum. Ama bunlar arasında vazgeçilmez grubum (ecnebiler “band” der) hep Alman rock grubu Scorpions oldu.

Bizde Sezen Aksu ne ise rock müzikte de Scorpions odur. Saatlerce sırf Sezen Aksu şarkılarından oluşmuş bir playlist çalan bir ortamda müzik zevki, seçimi, beğenisi her ne olursa olsun hiç kimse “değiştirin şunu, nedir bu ya” demez, “sıkıldım” bile demez. Evet bir yönüyle ‘pop’tur, ‘soft’tur, herkes o ‘sound’u çok da sevmez ama yine de dinler. Bir Sezen Aksu fanı olmak şart değildir, hatta Sezen Aksu’yu sevmiyor bile olabilirsiniz. Ama her biri zamana damgasını mumlu mühür gibi vurmuş (bilhassa “slow”) şarkıları kıymeti inkâr edilemeyecek bir diskografi oluşturur.

Scorpions da böyledir. Hangi türün bağımlısı olursa olsun herkes always somewhere ile başlayan, still loving you ile devam eden, send me an angel, wind of change, white dove, lonely nights, born to touch your feelings, when the smoke is going down, holiday ve daha “piehhhh, hangi birini sayacaksın ki” denecek onlarca şarkısını içeren bir ‘playlist’i saatlerce dinleyebilir.

Solistleri, her dinleyenin sesini ilk duyduğunda yaşadığı “bu ses bir insandan geliyor olamaz” şaşkınlığı zaman içinde hakkında “ses telleri sökülüp yerine metal teller takılmış” efsanesine kadar varan, Klaus Meine’dir.

İstanbul’a daha önce iki kez geldiler, iki konsere de bir sebepten gidemedim, canlı dinleyemedim. Hayatımda bu kadar yer tutan bir grubu (grubun diğer üyelerinin her birinin enstrümanında, vokalinde insanüstü performanslarını da merak etmekle birlikte) bilhassa Klaus’u canlı görememiş, dinleyememiş olmak içimde bir ukde idi.

Bir turneleri daha olacağına dair ümidimi kesmişken 2024’te aniden bir turneye çıktılar ve İstanbul’a da geldiler. Tüm biletlerin satışa çıktıktan sonraki 10 dakika içinde tükeneceğini bildiğim için web sitesini dakikada bir kez kontrol eden ve satış başlamış ise cep telefonuma uyarı gönderen bir kod yazdım. Otomatik satın almayı yapacak kodu yazmaktan ise ilgili sitenin satışa açık biletlerini satan kodlarına baktığımda otomatik alım yapacak script’i yazabilmek için event_id (konserin id’si) denen altı haneli bir rakama ihtiyacım olduğunu, onun da ancak satış başladığı an belli olacağını anlayınca vaz geçmiştim.

Belki şehre Klaus Meine gelir…

Tam satışın başladığı an duruşmada olduğum (ve cep telefonum da uçuş modunda olduğu) için uyarıyı alamadım, çıktığımda ise tahmin ettiğim gibi biletler çoktan tükenmişti. O üzüntüyü yok eden bir mesajı fark ettim az sonra, “biletiniz alınmıştır efendim” diyordu.

Kardeşim de bu arzumu bildiği için takip etmiş ve benim için bir bilet alabilmişti. Bu şekilde üçüncü kez İstanbul’a gelen Scorpions’ı Küçükçiftlik Park’ta canlı dinleme şansını son anda buldum. O gün (bilet bulamayan bir iki can dostumu da sinir etmek için) “Belki şehre Klaus Meine gelir” yazarak konser alanını ve konserden bazı kareleri paylaştım. Tam beş saat sırtımda bir çanta ile ayakta durdum, son bir saat inceden bir yağmur yağdı, konser bittiğinde herhangi bir ulaşım aracı bulmak bir yana bir aracın zaten aralarında hareket edemeyeceği binlerce kişi ile herhangi bir insanın 10 dakikada çıkabileceği Askerocağı yokuşunu bir saatte çıktım, ayaklarımdaki şişler dört gün inmedi ama tüm bu çektiklerime rağmen zerre pişmanlık duymadım. Değmişti.

Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her gün mail kutunuzda.

O gün yaş ortalaması 70 olan dört tane adam İstanbul’u salladılar. Bir tek yanlış nota basılmadı, bir tek yerde senkronize bozulmadı, 74 yaşındaki Klaus Meine iki buçuk saat “bağırdı” ve sahnede toplam dört kilometre kelimenin tam manası ile “koştu”, buna rağmen bir kez bile detone olmadı. Anlı şanlı ‘popstar’larımızın canlı söylerken üçüncü şarkıdan sonra nefes yetmezliği, beşinci şarkıdan sonra ciddi detonasyon sorunu yaşadığını gözlemlemiş biri için çok şaşırtıcıydı.

Ülkelerin........

© Medyascope