Bu haftaki yazısında “Terörsüz Türkiye Kürt sorununu çözecek mi?” diye soran Tarık Çelenk, etkin iç ve dış güvenlik politikalarıyla terör sorunu çözülse bile, demokrasi olmadan Kürt meselesinin çözüme kavuşmayacağının altını çiziyor.

“Kürt sorunu” ifadesi hem mahalle sakinleri hem de siyasetçiler açısından genellikle rahatsız edici ekşi bir tabirdir. Reform düşüncesini zaman zaman gündemine alabilmiş liderler — Demirel, Özal, Erdoğan ve son dönemde Bahçeli — bu sorunu doğrudan ya da dolaylı olarak ifade etmişlerdir. Ancak özellikle milliyetçi mahalle sakinleri, İsmet İnönü döneminden bu yana bu meseleyi “Güneydoğu sorunu” olarak tanımlama eğilimindedir. Toplumsal kültürümüzde bir şeyin sıkça dile getirilmesi adeta “dua” yerine geçer anlayışıyla, bu konunun zikredilmesi dahi zaman zaman suç kabul edilmiştir.

Bugün ise, ülkemizdeki yaklaşık 15 milyon Kürt vatandaşımız dışında bir “Kürt sorunu” olmadığını, asıl meselenin terör olduğunu savunan yaygın bir eğilim söz konusudur. Merkez ve radikal sağ partiler, bu söylemi sıklıkla kendilerinden çok emin şekilde parmak sallayarak dile getirmektedirler.

Cumhur İttifakı’nın başlattığı “Terörsüz Türkiye” projesi, mahalleli seçmene sunulan versiyonunda; PKK’nın tamamen lağvedilmesi ve terörün sona erdirilmesine yönelik bir operasyon olarak lanse edilmektedir. Pratikte ise kuvvetler birliği ve mevcut başkanlık sisteminden taviz verilmeyeceği, kimsenin siyasi af ya da yeniden yargılama beklememesi gerektiği, AB reformlarının askıya alındığı, kutuplaşma ve muhalefetin ötekileştirilmesi-sürece dahil edilmemesi politikalarının........

© Medyascope