YSK’nın ve yerel mahkemelerin kayyım kararları CHP’ye rahat nefes aldırıyor. Kaybolan eşeği yeniden buldurmanın sevincini yaşatıyor. Kayyım gölgesi üzerinden yavaş yavaş kalkarken, bu cephede süren muharebe sona eriyor.

Sonuç?

Bu gölgeyi CHP’den çok yargının direnişi kaldırdığına göre, otokrasinin keyfine göre işleyen bir hukuk düzeni olmadığı sonucuna varıyoruz. Erdoğan ısrarla CHP’yi köşeye sıkıştıran davalarda taraf olduğunu vurguluyor. Mevcut sisteme göre Cumhurbaşkanı’nın kontrolünde olan yargının, o vurgulanan tarafta yer almadığını gösteren kayyım kararları, iktidarın ve gücün zaafı olarak sonuç hanesine kaydediliyor. Yargının pozisyonu açık: İktidarın ana muhalefet partisini kendi hesabına göre bölüp parçalama ve oyundan düşürme planı yargı eliyle hayata geçirilemiyor.

CHP’yi yargı eliyle tasfiye operasyonu üç ayaktan oluşuyordu. Birincisi, bahse konu kayyım atamaları ve CHP’yi bir şirkete el koyar gibi iktidar araçlarıyla rehin alma teşebbüsü. Bu teşebbüs fiyasko ile sonuçlandı. Ekim ayındaki duruşmanın bir anlamı kalmadı.

İkincisi diploma davası. Bu diploma hem “sahtecilik” üzerinden bir ceza davası, hem de İmamoğlu’nun açtığı iptal davası ile bir idari yargı davası olarak görülüyor. İdari davanın yargıcı resmî kurumlara gönderdiği yazılardan duyulan rahatsızlık sebebiyle görevden alındı. Normal şartlarda hemen yürütmeyi durdurma kararı verilmesi, yani dava kesin sonuca bağlanana kadar diploma iptalinin askıya alınması gerekirdi. Diploma davası çok zorlama bir dava. İdarî yargının sonunda vereceği karar belli. Üstelik idari yargı kararı, ceza davasının varlık sebebini de ortadan kaldıracak. Diploma sahte olmayınca, sahtecilik iddiası da mesnetsiz kalacak.

Üçüncüsü yolsuzluk iddiası ile açılan belediye soruşturmaları.

Bu soruşturmalar, dosya içeriklerinden bağımsız olarak CHP’nin a takımının önemli bir kısmını, bilhassa İmamoğlu’nun kendisini ve yakın ekibini enterne etmiş oldu. 19 Mart’tan bugüne eldeki sonuç?

Yolsuzluk iddiaları, onca çabaya, Erdoğan’ın “turpun........

© Medyascope