Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu Müzik Birimi, bilinen adıyla Kardeş Türküler, şüphesiz Türkiye’nin başına gelmiş en güzel sanat olaylarından biri. Boğaziçi Üniversitesi Folklor Kulübü’nde 32 yıl önce bir araya gelen grup üyeleri 1995’te ilk BGST’yi kurup konserler yoluyla dinleyiciyle ulaşırlar. 1997’de Kalan Müzik’ten ilk albümleri “Kardeş Türküler”i çıkarırlar. O gün bugündür hayatımızda bu isimle var olmaya devam ediyorlar.

Çayan Demirel ve Ayşe Çetinbaş’ın yönettiği “Kardeş Türküler ile 30 Yıl” işte bu yolculuğun anlatıldığı bir belgesel. Altın Koza Film Festivali’nin yoğunluğu içinde izlemeye fırsat bulamadığım belgeseli Ankara Film Festivali’nde izleme şansım oldu. İzleyince “Aynalar” belgesel serisinden öğrendiğim İngiliz film eleştirmeni Raymond Durgnat’ın sözü geldi aklıma: “Bir ulusun toplumsal tarihi starlarıyla yazılabilir”.

Kardeş Türküler elbette bir star olarak ele alınamaz ama mensubu olan bireyleri kapsayan ve aşan bir tarihsel zenginliğe sahip olduğu için grubun varlığını hissettirdiği dönem, ülkemizin de son 30 yıllık serüvenini kapsıyor. Yönetmenler Demirel ve Çetinbaş bu durumu tespit ve teslim etmek istercesine kurguda böyle bir yol izlemiş görünüyor. Aslında bırakalım koca bir ülkenin yaşadıklarını, grubun kurulduğu Boğaziçi Üniversitesi’nin dönüşümü dahi Türkiye adına bize çok şey anlatıyor. Belgeselin başında ve sonunda anlatılanlar “Nereden nereye?” tercümesi olabilecek cümlelerle dolu.

Grubun kurulduğu 1990’lar aslında Türkiye’de toplumsal hareketlilikle birlikte protest-devrimci müziğin de canlı olduğu bir dönem. Aynı zamanda Türkiye’nin bir bölgesi için ağır çatışmaların, faili meçhul cinayetlerin, köy boşaltmalarının yaşandığı bir dönem. O nedenle öncelikle Türkçe ve Kürtçeyi ama bu iki dille birlikte Ermenice ve Azericeyi yan yana getirecek konserler düzenlerler. Dört dille başlayan bu çalışma ardından Süryanice, Arapça, Gürcüce,........

© Medyascope