Kürt açılımıyla birlikte canlanan kimlik tartışmaları, Türk kimliğine yönelik entelektüel bir ilgiyi de tetikledi. Kimlik meselesi önemlidir ve Türk kimliği üzerine konuşmak ya da tartışmak yalnızca milliyetçilere özgü bir durum değildir.

Ne yazık ki, Türk kimliği tartışmalarının çevresinde yanlış bir entelektüel çekingenlik duvarı oluşmuş durumda. Buna göre, Türklük ve Türk kimliği üzerine konuşmak, sanki anakronik, yani çağdışı bir meseleymiş gibi algılanıyor. Oysa kimlik meselesi dinamiktir ve toplumlar her zaman kimlikleri üzerine konuşmak, tartışmak zorundadır. Örneğin, Avrupa’da kimlik tartışmaları hiç bitmez. Batılı entelektüeller, gelişmelerin ulusal ve Batı kimliğine etkisini sürekli sorgular. Yakın zamanda, Almanya’nın büyük savunma ve altyapı bütçesini onaylamasının Avrupa kimliğine etkisini, Fransız hukuk profesörü Aurore Gaillet’in nasıl tartıştığına bakmak bu konuda iyi bir örnek teşkil eder.

Kimlik, her alanda siyasi davranışı şekillendiren dinamik bir unsurdur. Dış politikada ulusal çıkar, ulusal kimliğin niteliğiyle tanımlanır. Dolayısıyla, kimlik yalnızca kültürel bir mesele değil, dış politika ve ekonomi gibi alanlarda da belirleyici bir faktördür.

Eğer ulusal entelijansiya, Türk kimliğini tartışmayı ihmal ederse, iki temel sonuç ortaya çıkar. Birincisi, bu konu marjinal düşüncelerin etkisinde şekillenir. İkincisi, geniş kitleler kimliği savrulmalarla dönüştürür. Türkiye’de şu anda her iki sorun da yaşanmaktadır. Örneğin, Türk kimliği meselesi göz ardı edildiği için, Türk kimliğine değer veren kesimlerde bir tür siyasi kırgınlık gözlemlenmektedir.

Türkiye’de çeşitli biçimlerde ifade edilse de, bir tür dini dalga siyaseti ve toplumu etkilemekte. Özellikle İslami çevrelerde, kimliği yalnızca dinsel bir kavram olarak tanımlama eğilimleri görülebilmektedir. Ancak kimlik, salt dinsel bir çerçevede tanımlanamaz; Türk kimliği, Müslümanlıkla eşitlenemez.

Tarihsel olarak, Emevi döneminden sonra din, ümmetin ortak siyasi üst kimliği........

© Medyascope