Bir anne düşünün ki bir evlat doğursun. Bin bir meziyetle büyütsün ve gün gelsin o evlat ki, Mustafa olarak geldiği şu dünyada sonra Mustafa Kemal ve en sonda ATATÜRK olup bir memlekete umut olsun, devrimleriyle ışık olsun… Ata olsun…

Ne büyük gururdur değil mi Mustafa Kemal Atatürk’ e anne olmak. Hani annelik başlı başına kutsal bir durum ama, göğüsün de adeta bir şeref madalyasıdır bir millete umut doğurmak…

Tabi kolayda değil…

Çok küçük yaşlarda ayrılmıştı evladından. Daha beşik çocuğuyken vatan millet sevgisini telkin eden ninnilerle onu büyütmüş, ilim irfanı aşılamış ve bugün cumhuriyetin ta kendisi olan Mustafa Kemal’in, Atatürk olmasının, bir millet için büyük fedakarlık yapmasının vesilesi olmak kolay değildi.

Cephe cephe mücadele veren, hep uzakta olan, kendinden geçip bir milletin istikbali uğruna zindanlarda da yatan, hırs azim ve kararlılıkla milli mücadeleyi başlatan, bitap durumda milletinden kopmuş saraylılara ve yedi düvele karşın, halkı ile ilmek ilmek cumhuriyete erişen o şerefli yolda bir ömür tüketen Mustafa Kemal’in annesi olmak elbet kolay değildi…

Dirayet…

Büyük taarruz öncesi annesine bağ evinde veda eden Mustafa Kemal, ona bir çay davetine gideceğini akşama beklememesi........

© Medya Siyaset