Vladimir İvanoviç’le yürürken karşıdan Yandex’in teslimat robotlarından birinin geldiğini fark etmemiştik. Bereket versin robot bizden daha dikkatliydi ve çarpışmadık.

Güçlü sensörleri vardı.

Meğer arkadan biri daha geliyormuş. Ben arkama bakıp fark edince ürktüm.

Bizim durumumuzu kollayıp, ya yolunu değiştiriyor ya da çarpmamak için duruyordu.

Karşımızdan gelen iki kız bize bakıp gülüştüler.

Vladimir İvanoviç, onlara robotu gösterip, “Eta maya sabaçka, bu benim köpeğim” dedi.

Kızlar daha beter gülmeye başladılar.

Gerçekten manzara aynen böyleydi, robot sanki bizi takip eden bir köpek gibi arkamızda idi.

***

Artık çok sık görmeme rağmen hâlâ alışamamıştım bu yeni zaman icadına.

Bu teslimat robotları, yiyecek, paket veya belge gibi küçük yükleri taşımak için kullanılan otonom cihazlardı.

Bunlara Rusça, robot-dastavşik (Робот-доставщик) deniliyormuş.

Biraz araştırıp, öğrendim, Vladimir İvanoviç’e anlattım.

Teslimat robotları, altı tekerleğe sahip küçük birer arazi araçları. 70 kilogram (kg) ağırlığında ve maksimum hızları 8 km/saate kadar çıkmakta. Robot-dastavşiklere 20 kg’a kadar ağırlığa sahip kargo ve paketler üzerlerindeki konteynerlere yerleştirilerek yüklenebiliyormuş. Birçok sensör ile donatılmışlar ve tamamen otonomlar. Karlı zeminler de dahil olmak üzere birçok arazi türünün üstesinden gelebiliyorlar.

Vladimir İvanoviç, “Bu karlı zemin zorluklarının üstesinden gelebilme becerisi Moskova’daki ağır kış koşulları nedeniyle çok önemli” diyor.

Ancak onlar da temiz, düzgün yollarda hareket etmeyi daha çok seviyorlarmış.

Robotlar, engellerin, insanların ve arabaların etrafından kolayca geçebiliyor. Bir........

© Medya Günlüğü