Ankara’da AYM katliam yasasını görüşürken yüzlerce insan binanın karşısındaki parkta sesimizi yükseltmeye çalışıyorduk. 9 aydır sokakta yaşayan hayvanların özgürlüğünü savunan ve AKP-MHP eliyle çıkartılıp Mansur Yavaş gibi CHP’lilerin de desteğiyle uygulanan ve esas olarak hayvanları öldürmeyi amaçlayan katliam yasasının AYM tarafından nihayet görüşüleceğini duyduğumuzda, umutlanmıştık.

Umut etme hakkımızı kullanmıştık demek daha doğru olur.

AYM iptal etse bile AYM’nin aldığı ama iktidar cenahınca uygulaması engellenen kararları düşünmemiştik.

Önemli olan, AYM’nin bu yasayı iptal etmesiydi.

Hakimlerin toplantı yaptığı binanın önünde sabahın erken saatlerinde Yaşatacağız Platformu ve Hayvan Yaşam Özgürlük İnisiyatifi (HYÖ) bir basın açıklaması yaptı. Basın açıklaması, mücadeleye çağrı yapıyordu.

Fakat 7 Mayıs, gerçekten de hareketin ivmesinin, sokakta yaşayan hayvanlar için mücadele eden aktivistlerin yorulduğu, kısmen geri çekildiği bir döneme denk geldi.

Bu kadar kanlı sonuçları olan bir yasanın 9 aydır görüşülmemesinin ve yasa AYM tarafından unutulmuş görünürken, iktidar belediyeleri ve bir dizi CHP’li belediye tarafından köpeklerin sokaklardan toplanıp ölüm kampından beter barınaklara kapatılması moralleri bozan bir olguydu. Moralleri bozan bir diğer olgu ise, bir önceki, hayvanları yaşatmayı hedefleyen, “Kısırlaştır-aşılat-yerinde yaşat” prensibini öngörüsüne yasayı hemen hiçbir belediye uygulamazken, kanlı yasaya tüm belediyeler iştahla atladılar. Yaşatma yasasını uygulamadılar, öldürme yasasını ise şevkle uyguladılar.

Öldürmeyi seçtiler.

Gebze, bu tercihin en dramatik örneklerinden birisi.

Öldürme tercihinin bir dizi barınakta, sokakta şiddet gösterileri eşliğinde hayata geçirilmesi de aktivistlerin moralini bozdu. Bu aktivistler arasında sağcı ve şımarık olanlar, toplamda birkaç kez barınaklara gitmelerine rağmen, yasayı iptal ettirmek için mücadele edenleri barınakların önünü boş bırakmakla........

© marksist.org