Bugün, Türkiye’yi yasa boğan 10 Ekim Ankara Katliamı’nın 10’ncu yılı. 2013-2015 yılları arasında yürütülen çözüm sürecine destek vermek amacıyla düzenlenen, Ankara’nın yakın tarihindeki en kalabalık barış mitinglerinden birinin yıl dönümündeyiz. Orta Doğu’nun en radikal örgütü IŞİD’in gerçekleştirdiği bu saldırı, örgütün dünyadaki en büyük katliamı olarak kayıtlara geçti. 109 insanımız yaşamını yitirdi, 500’den fazla kişi yaralandı ve binlercesi uzun yıllar ağır travmalar yaşadı.

Türkiye’nin başkenti Ankara, dünya tarihinde eşi benzeri az görülen bir şekilde, izni alınmış ve tamamen yasal bir barış mitinginde gerçekleştirilen bu büyük katliamla anılır oldu. Bu olay, 2013-2015 çözüm sürecinin bitişine giden yolda atılan ilk işaret fişeklerinden biriydi. Ancak ne yazık ki, o dönemde bu yeterince fark edilmedi ya da anlaşılamadı.

Son bir haftadır Rojava’da yaşanan gelişmeler ve Meclis’teki tartışmalar, yeni bir çözüm süreci ihtimalini gündeme taşıdı. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin, Abdullah Öcalan ile TBMM çatısı altında temsili bir heyetin görüşmesi yönündeki öneriye destek vermesi dikkat çekici bir gelişme oldu.

Bahçeli’nin açıklamasının ardından, 8 Ekim 2025 Çarşamba günü yapılan TBMM Milli Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu’nun 14. toplantısının ikinci oturumunda, benim de aralarında bulunduğum sekiz sivil toplum temsilcisi, aynı talebi yeniden gündeme getirdi.

Sunum yapan kurumlar sırasıyla şunlardı:

• MEBYA-DER (Medeniyetler Beşiğinde Yakınlarını Kaybeden Aileler Derneği): Nezahat Toprak, Ramazan Dengiz

• DEMBİRDER (Demokrasi ve Birlik Derneği): Mehmet Metiner

• PODEM (Kamusal Politika ve Demokrasi Çalışmaları Derneği): Oral........

© marksist.org