İfşanın gücü: Sessizlikten dayanışmaya
Ardı ardına gelen ifşalar arasında pek tabii ifşalayan kadınlar ile dayanışan, desteklerini belirten ve aynı hızda aksiyon alıp, ilgili kişilerle ilişiğini kestiğini açıklayan kurumlar vardı.
Bunun yanı sıra, kadınların yaşadıklarını küçümseyen, “neden bunca yıl durup şimdi konuşuyor” diyen, iftira attıklarını ve itibar suikastı düzenlediklerini iddia eden, içki içtiği ya da evine gittiği gerekçesiyle “madem istemiyordu, neden böyle yapmış” diyen, adeta bir hâkim gibi kadınlardan savunma ya da delil görmeyi talep eden “erkek bilinçli” kişiler de hemen saflarında yerlerini aldılar. Bu durumu bir intikam alma biçimi, yargısız infaz olarak gören, ifşaları farklı bir şiddet biçimini ortaya çıkaran bir mekanizma olarak adlandıran yazılar kaleme alındı.
Peki ifşa mekanizması aslında neyi hedefler? Hangi amaçla ortaya çıkmıştır?
İfşa mekanizmasının önemine değinmeden önce, üzerine konuşulup hatırlanması gereken bir alan var. İfşa aşamasına gelmeden önceki süreç ya da başka bir deyişle, kadınları ifşa mekanizmasını kullanmaya iten süreç…
Yazının konusu itibariyle bir kadının mobbinge, şiddete, tacize ya da tecavüze uğradığı bir olay üzerinden ilerleyerek bu süreci beraber ele alalım.
Mobbinge uğranan bir senaryoda, şirket içerisindeki bir üst merciye ya da ilgili kurumlara başvurulduğunda, bu başvurunun iyi ihtimalde geçiştirileceğini, kötü ihtimalde ise başvuran kişinin işinden edildiği bir senaryo ile sonuçlanacağını, yaşanan pek çok örnekten biliyoruz. Bu pek tabii şirketlerin çalışanlarından ziyade şirket itibarlarını düşünmesi kaynaklı atılan bir adım.
Şiddetin fiziksel olanını delil arayan gözlere kanıtlaması daha kolay elbette. Taciz veya tecavüz çoğunlukla kapalı kapılar arkasında, gözlerden uzak gerçekleştirilen suçlar. Şiddete, tacize ya da tecavüze uğrayan bir kadın, adaletin sağlanması için çeşitli yollara başvurabilir. Yaşanan olayı güvendiği bir yakınına anlatıp neler yapılabileceği konusunda fikir alarak ilk adımı atabilir. Polise başvurabilir. Dava açmak isteyebilir. Yapılacaklar belli ve basit gibi gözüküyor.
Ancak pratikte, yaşanan şiddet, taciz ya da tecavüz sonrası kadınlar tarafından hissedilen ilk şeylerden birisi utanma duygusu olabiliyor. Çünkü şiddete uğradığında “elbette ortada şiddete uğramasını gerektirecek bir durum vardır, kim bilir ne yapmıştır” tepkileri ile karşılaşır. Taciz ya da tecavüze uğradığı durumda, bu olayın nerede gerçekleştiği, ne giydiği, alkol ya da keyif verici bir madde kullanıp........
© marksist.org
