1994 yılıydı…
Apansızın aramızdan ayrıldı Faruk Arıkan.
Biz ona Abid Vanlı ile birlikte “Faruk Baba” derdik. Bu hitap, ona olan sevgimizin, saygımızın ve içtenliğimizin bir göstergesiydi.

1981 yılından vefat ettiği güne kadar çok özel bir dostluğumuz oldu.
Ama 1984–1994 arası…
O yıllar bambaşkaydı.
Faruk Arıkan, bizim için sadece bir büyüğümüz değil, başımız sıkıştığında öğüt aldığımız bir bilge, bir “baba” olmuştu.

Bir Cumartesi günüydü, sanırım…
Abid Vanlı ile uzun uzun sohbet ediyorduk.
“Yeniden Cemiyet kuralım,” dedik kendi aramızda.
Aslında bir cemiyet vardı ama biz, gazetecilik adına daha güçlü, daha üretken bir yapı hayal ediyorduk.

“Kimlerden destek alabiliriz?” diye düşünürken karar verdik:
“Pazartesi günü Faruk Arıkan’ı ziyaret edip akıl alalım.”

O gün başlayan yol arkadaşlığımız, yıllarca sürdü.
Faruk Amca, Kahramanmaraş Gazeteciler Cemiyeti’nin Onursal Başkanı oldu.
Bizim için sadece bir başkan değil, dert babamız, yol göstericimizdi.
Ne zaman bir çıkmazda kalsak, kapısını çalar, içeri girdiğimizde huzur bulurduk.

Bir gün, hafta içi sabah saatleriydi…
Çok sevdiğim bir amca birkaç kişiyle birlikte geldi.
“Haydi........

© Maraş Gündem