Sevgili dostlarım, ne yazacağımı bilemedim… Dün akşam, sevgili kızım Nefise, Prof. Dr. Zekeriya Pak hocanın oğlu Yahya ile nişanlandı. Yeni akrabalarımız oldu, mutluluğumuzun simgesi oldular. Ancak, sabahın erken saatlerinde karşılaştığım bir görüntü, içimi derinden sarstı. 65 yaşında hayata veda eden bir kardeşimizin çocukları, başına toplanmış, "Uyansana baba, bak sana neler oldu, bugün bayram, babam uyansana!" diyerek ağlıyordu. O dünya ile vedalaşmış bir insan geride bir hayır bıraktı mı? Bıraktıysa işte o halini görüyorum… Arz ettim, bir ömrün izleri, hatıraları ve duaları kaldı geriye, sadece onlar var.

Sabah sabah, Facebook’ta bir yazı okudum ve içim karardı. Bugün 1 Nisan 2025, yeni bir ay, yeni bir gün… Güzellikler yazmak istedim; sanayi, ekonomi, belediye başkanları hakkında yazmak istedim ama olmadı. Ne yazacağımı bilemedim dostlarım. ölüm var , giden bir dost var !

Askerde ilk günler zor geçer, sonra zaman hızlanır, sonunda ise herkes adres alır, telefon numaralarını birbirine yazdırır. Son günlerin ne kadar hızlı geçtiğini herkes bilir. Aynı şekilde, hayatın son günleri de öyle hızla akıp geçiyor. Teskeresini alan evine........

© Maraş Gündem