Sayılı günler geçti, bayram yine kapımızı çaldı. Ramazan bu defa havanın letafetinden ve günlerin kısalığından çok çabuk geçti. Zorluğunu hiç hissetmedik. Adeta yaladı geçti. Ramazan bayramı bir anlamda büyük iftar anlamına da gelir. Bağbozumu gibi. Ramazan iftarları kainat sofrası ise ardından gelen bayram da bir nevi kainat iftarıdır. Paylaşma anıdır. Bir ay boyunca imsak dedik ve ağızlarımızı kapattık. On bir ayın sultanı geçtiğinde de ağızlarımızı yeniden açtık. Orucun bir de görünmeyen boyutu var. Duygusal veya ahlaki iklimi ve o zeminde oruç tutmak. Kısaca herkes ve her şey hakkında müspet ve iyi düşünmek. Bu umumi ağız açmaya bayram diyoruz. Hep döne döne geldiğinden ona bayram/id demişler. Bayramlar kulların gündüzleri mahrum oldukları veya kısıtlı ulaştıkları nimetlere yeniden kavuşmaları anlamına geliyor. Elbette ramazan maddeyi aradan çıkartarak likaullah yani Allah ile buluşma anı ve ayıydı. Bayram da bir başka surette buluşma ve kavuşma ayıdır. İnsanın insana kavuşmasıdır. Bayram olması için küsler barıştırılır. Bayram küslük kaldırmaz. Bunun bir ön şartı olarak hak hukuk sahiplerine iade edilir. Bu bir gösteri veya gösterişten ibaret davranış değildir. Ramazanda özümüze döneriz. Bununla birlikte ramazanlar da bizi kesmez oldu. Ne manevi ne de insani ilişkilerimizi düzeltebiliyoruz. Kalpler nasır bağlamış.

İslam geniş bir hukuk zinciridir.........

© Maarifin Sesi