Noelia Núñez, que ata hai poucos días foi deputada no Congreso e vicesecretaria xeral de Mobilidade e Reto Dixital do PP, mentiu descaradamente sobre o seu currículo, atribuíndose títulos universitarios que non posúe. Isto descualifícaa profesionalmente —ou debería—, pero, por desgraza, fomos normalizando este tipo de casos e, pasados uns días, o escándalo queda amortizado. Permítanme que me rebele ante esta banalización da mentira. Non só considero gravísima a falsidade, especialmente entre quen debe dar exemplo de honradez e comportamento ético, senón que me indignan aínda máis algúns feitos posteriores á lóxica dimisión de Noelia de todos os seus cargos de responsabilidade política.

En particular, quero referirme a quen tenta branquear as súas mentiras desde atalaias que deberían defender a verdade con firmeza. Dous exemplos: as declaracións do número dous do PP, Manuel Tellado, agradecéndolle á señora Núñez o seu «exemplo» —o de dimitir, supoño— e a súa fichaxe por parte de Mediaset para participar no programa En boca de todos. Polo menos, con Cristina........

© La Opinión A Coruña