Dünya güçleri bir masada oturup binlerce yıllık kültürleri, dilleri ve kaderleri parçalıyor. 1945 Yalta Konferansı’nda Türkistan coğrafyası ikiye bölündü; Doğu Türkistan Çin’in, Batı Türkistan Sovyetler Birliği’nin kontrolüne bırakılması sadece siyasi karar değil, halkın hafızasının sistematik yok edilmesinin başlangıcıydı. Sovyetler’in dağılmasıyla gelen bağımsızlık, özgürlük değil, miras alınan baskıcı yapılar ve kimlik krizleriyle geldi. Kırılmalar Kazak diasporasının her köşesinde kanayan yara.

Göçün Sessiz Çığlığı: Ayrılık ve Sürgün

Kazaklar sadece topraklarından değil, tarihinden, dilinden ve kültüründen de koparıldı. Göç, zorunlu sürgünlerin, ekonomik çaresizliğin ve siyasi baskıların acı sonucu oldu. Rusya’dan Çin’e, Türkiye’den Avrupa’ya yayılan diaspora, her yerde farklı sınavlar veriyor. Çin’de asimilasyon politikalarıyla boğuşan Kazaklar, Türkiye’de ekonomik göçmen olarak var olmaya çalışırken, Avrupa’da entegrasyon ve kimlik erozyonu arasında sıkıştığı coğrafi yayılım, fiziksel dağılım ve kültürel erozyonun da haritası.

Kimlik Savaşları: Asimilasyonun Sessiz Katliamı

Dilini, dinini, tarihini kaybetmek Kazak diasporasında sadece bireysel trajedi değil, toplumsal felaket. Karma evlilikler, eğitim sistemlerindeki tarih tahrifleri ve iş piyasasındaki kimlik baskısı, ikinci ve üçüncü kuşaklarda kültürel erozyonun kapısını aralıyor. Camilerdeki cemaatler, kültürel atölyeler ve dernekler erozyona karşı........

© Küresel İfşa