İşgal ruhu içinde büyümek hep küçüklerin hedefidir, ister insan olsun, ister devlet… Büyümek isteyenin şükrü içine kaçmış, sabrı ise isteğine boyun eğmiştir. Bu yolda önünde duran ne varsa, ayağına değen taştır, ya taşın üstünden geçer ya da yeni bir yol seçer…

Neden istersin sorusunun cevabı hep özgür ve özgün olmaktır, kendine bile hesap vermeden tüm hesapları yıkıp atmak ve sorulandan sorana yolculuk yapmaktır.

Aslında bu büyümek kemiklerin ve sınırların büyümesinden daha ötedir. Aradan sıyrılan değil sıyıran olmak ve o araya izin veren olmaktır, araladığı kadar…

Yani uzun lafın kısası büyükleri bile küçülten, had sanatına ölçü olan olmaktır.

Bu yolda, yol alanların belki de istisnasız hepsi bir sonrakinden daha büyük olmak için yaşarken, ne yaşadıklarının farkındadır ne de çevresinde yaşananların ve bu içini çürüten amacın içinde çalınmış kalırlar,........

© Kocaeli Koz