Bir filmde söylenen o cümleyi hatırlarsınız: “Zamanı ve mekânı aşabilen tek şey sevgidir.” Romantik bir abartı gibi durabilir; yine de hayat tecrübemiz sık sık bu abartıyı doğrular. Yıllardır görmediğimiz biri aklımıza düştüğünde kalbimiz hâlâ ısınır; kaybettiklerimizi anarken bir anda odanın havası değişir. Sevgi, fizik kanunlarını değilse de, fizikle açıklanması zor bir sürekliliği mümkün kılar.

Sevgi neden böyledir? Çünkü sevgi, iki insan arasındaki bağı, iki zaman arasına da kurar. Dün attığımız bir şefkat adımı, bugünümüze ışık taşır; yarına dair........

© Kıbrıs Postası