Yüzyıllar boyunca Newton’un evreni bize bir kesinlik duygusu sundu. Her şey ölçülebilir, her şey hesaplanabilir, her nedenin bir sonucu vardı. Bu matematiksel kusursuzluk, insan zihninin de evrenin kendisi kadar mekanik işlediğine dair büyük bir inancı doğurdu.

Ama bu inanç artık sona eriyor.

Biz uzun bir dönem boyunca hayatın merkezine atomu koyduk. Maddenin en küçük yapıtaşını anlamanın, varoluşun sırrını çözmek olduğunu sandık. Atomun bölünmesiyle hem bilimde hem de zihinde bir “bölünme” yaşadık: maddeyle manayı, bedenle ruhu, bilgiyle hikmeti ayırdık.

Bugün ise yeni bir çağın........

© Kıbrıs Postası