Notlarıma, arşivime bakıyorum… Beraberinde düşünüyorum.

Aklımın bir kenarında, dün akşam baştan sona, TV’den izlediğim ve Fenerbahçe’nin İstanbul’da 3-1 kaybettiği Glasgow maçı…

Acaba o maçı bir spor yazarı gibi yazsam mı diye düşünmedim değil. Futbol dünyada en büyük “din”.

Neyse vazgeçtim ve bizim dünyamıza döndüm.

Mutlaka herkes farkındadır. Yüzümüz gülmüyor.

Aslında bizler asık suratlı insanlar değildik. Zaman birçok değerleri alıp götürürken yüzümüzdeki gülücüğü de alıp götürmüş? Yüzümüzden gülmeyi bile çaldılar.

***

2001 yılında Eylül ayının ikinci yarısında uzak doğuya bir yolculuğum olmuştu.

Dünyalı olduğumu, fırsat bulup seyahat yaptığım zaman daha iyi anlıyorum her zaman. Aslında o gezim sırasında çok hoş gözlemleri dağarcığıma doldurmuştum. Ancak ülkemizde yaşanan sorunlar yumağı o farklı gözlemleri sıcağı sıcağına okurlarla paylaşmama izin vermemişti.

Halbuki, insanlarının insanca gereksinimlerini kolayca elde ettiği, kazandıklarının da kolayca elinden alınamayacağı bir ülkenin gazetecisi olsaydım, oralardan farklı gözlemelerimi daha huzurla paylaşırdım. Ancak bir an düşünün, o zaman parasını kaptırıp “Ne olacak halimiz?” diye kara kara düşünen insanlara dünyanın farklı bir köşesini........

© Kıbrıs Gazetesi