Başaran Düzgün kardeşlerin babası rahmetli Hasan Düzgün, “Siz kardeşlerin masasında Hasan Hastürer’in kardeşiniz gibi yeri vardır.” derdi. Başaran Kardeşim, başarılı çalışmalarından bir kardeş yakınlığıyla mutlu oluyorum.

Başaran Düzgün kardeşim, günlük politikadan kendini ölçülü uzaklaştırarak, Öksüz Atlar Ülkesinde romanından sonra Pembe Boyalı Kitabı’nı yayımladı. Başaran Düzgün’ün kendini bu bağlamda yeni bir yazın dünyasına yönlendirmesini takdirle karşılıyorum.

Eli kalem tutanların, ülke sorunlarından soyutlanarak yazması, çizmesi, konuşması, anlatması mümkün değildir.

Başaran Düzgün kardeşim, en azından giderek artan kirlenmeye çok takılmadan yazıyor. Bravo.

Öncesi bir yana 1990’ların sonlarından başlayarak her gün makale yazıyorum.

Bana, “Her gün yazmak zor değil mi?” diye soranlara, “Yoooo zor değil. Belki zor olan, toplumsal sorumluluk ve kokuşmuşluğa, mesafe koyarak, toplam kalite kalıpları içinde yazmaktır.” derim.

Bir gün günlük yazma disiplinimde ayarlama yapabilirsem, kitaplıklara kitap armağan etmek isterim.

***

Neyse, dönelim bugünkü........

© Kıbrıs Gazetesi