Üç imzalı ortak bir çalışmanın ürünüdür, “Kıbrıs’ta Namık Kemal Efsanesi – Mağusa’da Bir Özgürlük Anıtı” adlı kitap.

Kitaptaki imzalar; Dt. Fehmi TUNCEL, Ali NESİM ve Şevket ÖZNUR’a ait.

Kıbrıs Türk Yazarlar Birliği tarafından 2014 yılı Eylül ayında yayınlanan 280 sayfalık kitap içerisinde, Vatan Şairi Namık KEMAL’le ilgili araştırma yapacak, bildiri veya makale yayınlayacak olanlar için birçok belge de yer almaktadır.

Kitaba emek verenlerden değerli araştırmacı yazar ve eğitimci Ali NESİM Hoca’ya Tanrı’dan rahmet diler, her üç imzaya da yazınsal arşivlerimize kazandırdıkları bu kitap için teşekkür ederiz.

Ve yine bu üç ortak imza ile yayınlanan Önsöz’de, kitabın içeriği ve yazın sürecine ilişkin olarak şu bilgiler paylaşılır:

* * *

“Değerli dostlar, elinizdeki bu kitap 20 yıllık bir çalışmanın eseridir. Çok değerli hocamız rahmetli Ali NESİM’le başladığımız kitap, eski fotoğraf arşiviyle ve değerli belgeleriyle aramıza Mağusa’dan katılan, diş doktoru, fotoğraf sanatçısı ve bir Kıbrıs âşığı dostumuz Fehmi TUNCEL’le daha da zenginlemiştir.

Namık Kemal, Kıbrıs’ta sürgün bulunduğu 38 aylık dönemden bugüne kadar bir efsaneye dönüşmüştür. Eserimizde yazarın, Kıbrıs Türkleri üzerindeki etkisi irdelenirken, Kıbrıs Adası’nın da Namık Kemal’e ne gibi etkileri olduğu ele alınmıştır.

Namık Kemal’in Kıbrıs’taki yaşamı hep bir sürgün olarak daima dillendirilmiştir.

Bunun nedeni ise sürgün fermanı ile Kıbrıs’a kalebent olarak gelmesi ve Mağusa’da bir gece yattığı zindan gösterilerek: “İşte burda kaldı” denmesidir. Gerçekte hakkında yazılanlara bakılırsa ve özellikle eski Mağusalıların anlattıkları bizlere Namık Kemal’in burada çok rahat bir yaşam sürdüğünü gösterir. Yazarın mektuplarından yola çıkanlar ilk başlardaki onun o olumsuz sözlerini hep düşüncelerine yerleştirmişler ama mektuplarının diğerlerini okuduğunuzda özellikle kızı Feride Hanım’a yazdığı 1873 yılı tarihli mektupta şöyle der:

* * *

– “Mektubunu aldım. Ben burada o kadar rahattayım ki tarif edemem. Her akşam denize giriyorum; Mağusa’da bir koca liman var; beyaz kum içinde, insan, Unkapanı’ndan Galata’ ya kadar bir gidiyor, yine deniz, boğazına çıkmıyor. . Hele bilsen, o beyaz kum, suyun içinde ne güzel görünüyor. Tıpkı tıpkısına,........

© Kıbrıs Gazetesi