Birkaç yıl önceydi. Lefkoşa Kaza Mahkemesi’nde duruşma saatini koridorda oturup da beklerken, ağır aksak yürüyebilen, nefes nefese kalmış gençten biri oturmuştu… Belli ki engelli vatandaşımız basamakları çıkarken çok zorlanmış, ter içinde kalmıştı…

Daha tam dinlenmeden, “Bildiğim kadarıyla siz gazeteci Akay Cemal’sınız, değil mi” diye sordu, “evet, doğru bildiniz, benim” dedim. Kısa bir hoşbeşten sonra, konu asansöre geldi. “Ben Mağusa’dan geliyorum. Babamı tanımanız lazım. Bir dönem Kıbrıs’ın güreş şampiyonu rahmetli Ali Çerkez’in oğluyum. Devletimizin buraya bir asansör yaptırma gücü yok mudur?” diye sordu.

Şu anda ismini unuttuğum kişi haklıydı. Hem de yerden göğe kadar! O basamakları çıkmak zorunda kalan nice yaşlı ve yürüme engelli insanlar vardı bu toplumda. Onlara kolaylık sağlamak bu ülkenin, hükümetlerin göreviydi. Ama kimi kimden?

Sorunla ilgili KIBRIS gazetesinde bir yazı yazdım. İyi saatte olsun, eski Yüksek Mahkeme Başkanı Narin Ferdi Şefik aynı gün yazıyı okur okumaz aradı ve “Haklısınız Akay Bey, konuya ilişkin çalışmalar var, Eski Eserler Dairesi de konuyu incelemekte. Mutlaka asansör gerekli” dedi.

En basitiyle yürüme engelli vatandaşlar merdivenleri çıkarken acı ve ıstırap çekiyorlar. Bu arada bakanlık ve milletvekilliği yapmış olan Özel........

© Kıbrıs Gazetesi