Emekçi kesim arasında yoğun temaslar yapan Dr. Fazıl Küçük, 1943 yılı sonlarında hükümette dülger olarak çalışan Türk ustaları bir araya getirerek ilk işçi örgütlenmesini gerçekleştirdi… Lefkoşa İstanbul Sokağı’nda küçük bir dükkânda faaliyete geçen bu ilk Türk emekçi birliğinin kurucuları arasında Niyazi Dağlı, Salih Türkler, Kemal Çerkez Halil, Cemal Sertel gibi isimler vardır… Birliğin başına Niyazi Dağlı getirilir…
Dülgerler Birliği’nin kurulması, diğer Türk işçilerine de örgütlenme cesareti verir… Örneğin kunduracıların da kendi birliklerini oluşturdukları görülür… Köylü ve çiftçi camiada da dinamik bir hareketlenme başlar…
Dr. Fazıl Küçük’ün gazetesi “Halkın Sesi”, işçinin ve köylü çiftçinin örgütlenme uğraşlarına en büyük desteği vermekte berdevamdır… 4 Nisan 1944 tarihli “Halkın Sesi” gazetesinde yayınlanan “Amele Birlikleri Doğarken” başlıklı bir yazıda gelişmelere şöyle değiniliyordu:
“Anlamalıyız ki amele hakir görülecek bir zümre değil. Cemiyet içinde takdire layık fedakâr bir sınıftır. Onun geçirdiği cehennemi hayatı göz önünde tutmak gerekir. Bizler, sıcak günlerin tesirini unutmak için dağ başlarında, temiz deniz kenarlarında melce ararken onların yine sıcak ve yakıcı güneşin ışıkları altında eridiğini anlamalıyız. Amele de bir insandır. Onun da kan ve etten bir vücudu vardır. İncinecek bir izzet-i nefsi ve şerefi vardır.
Türk amelesi!… Hakkınızı, yine sizlerin ittihat ve birleşmeniz elde edecektir. Hiçbir kurumdan korkmayın ve menfaat-i şahsiye düşkünlerinden bir şey beklemeyiniz. Onlara sığınma, kendinizi uçuruma yuvarlamak demektir. Tuttuğunuz doğru yoldan şaşmayınız. İstikbal sizindir.”
*
Bunun arkasından 13 Nisan 1944’te “Amele Birlikleri’ne Niçin İhtiyacımız Vardır?” başlıklı yazıdaki imza yine Dr. Fazıl Küçük’e aittir… Ve bu yazısında şöyle........

© Kıbrıs Gazetesi