Parlak bir slogan, kim istemez ki terörün sıfırlanmasını? Hatta “şu tarafı yanlış” diyenleri “terör istiyor” diye suçlamak bile mümkün.

Yine de biz “Terörsüz Türkiye” için hayırlı başarılar dileyelim fakat dikkatli olmak, geçmişten dersler çıkarmak gerektiğini de belirtelim.

PKK’ya ve uzantısı YPG’ye silah bıraktırma fırsatını kaçırmak da, bunu iç politika uğruna dejenere etmek de çok yanlış olacaktır.

2013-2015 dönemindeki “Çözüm süreci” hafızalarda kötü bir iz bıraktığı için artık bu kavram ağızlara alınmıyor.

Bugün iç ve dış şartlar daha müsait ama o dönemin tecrübelerinden dersler alınmalı.

Terör örgütüne silah bıraktırmanın çok genel bir yöntemi var: Devlet, bizde MİT, gerekli müzakereleri, pazarlıkları yapar, bir yol haritası belirlenir… Yol haritasında kanun ve anayasa değişiklikleri de olur genellikle.

Sürecin başlangıcında, sadece “silah bıraktırmama” hedefi İfade edilir, ayrıntılar açıklanmaz.

Çünkü gerek örgüt tarafında gerek siyaset ve toplum tarafında engelleyici çıkışlara meydan vermemek gerekir. Sonuca varıldığında paketin tümü kamuoyuna sunulur.

AK Parti Genel Başkan Vekili Efkan Ala’nın sözleri bizde de böyle yapılmakta olduğunu ifade ediyor:

“Bu meseleler sürekli kamuoyunda konuşularak çözülmez. Kamuoyunun onayı alınır, rızası alınır ama görüşmeler, alınacak tedbirler kendi mecrasında ilerler ve sonuç kamuoyuyla paylaşılır. Devletin gizli yürütmesi gereken........

© Karar