Çözüm süreci benzeri dönüm noktalarının taraflar için en ideal ortamlarda yaşanmasını beklemek çok gerçekçi değil.

Herkes böylesi riskli anlarda en avantajlı konumda bulunmak ister ancak tarihsel akış da toplumsal dinamikler de jeopolitik çerçeve de aynı anda ideal konumda bulunmaz.

Öyle olunca da yapılması gereken bu çok faktörlü denklemde optimum dengeyi sağlayacak şekilde riskleri analiz etmek ve süreci yönetmeye çalışmak.

Geçmiş örneklerden de çıkardığımız ders herhangi bir sürecin başarısız olma ya da yarım kalma ihtimalini A planı olarak değerlendirmek gerektiği.

İlk çözüm süreci denemeleri yarım kalmış olsa da mutlak bir başarısızlıktan bahsetmek doğru olmaz. Konuşulamayan birçok konunun ele alınması, mümkün görülmeyen birçok mekanizma ilk süreçler sayesinde gündeme geldi.

Bugün her ne yapılacaksa o ilk tecrübelerin ışığında yapılacak. Bugün üzerinde konuşulan süreç de sonuç ne olursa olsun yeni bir tecrübe birikimi üretecek. Aktörler ve toplum yeni bir teste tabi tutulacak. Bundan sonraki dönem de bu testlerin sonuçlarına göre değerlendirilecek.

Mutlak ilerlemeci bir mantık doğru olmasa da toplumların ya da aktörlerin geçmiş tecrübelerden hareketle daha kapsamlı ve sağlıklı değerlendirmeler yaptıklarını varsayabiliriz. Bunun yansımalarını gözlemek mümkün.

Diyarbakır’daki Kürt Çalışmaları Merkezi’nin 2020 yılında yayınladığı “Kürt Gençler ’20: Benzerlikler, Farklar, Değişimler” raporundaki Kürt gençlerin radikalleşme algısına dair “Kürt gençlerin eski dalga siyasi alışkanlıklardan uzaklaşma ve uzlaşmaya daha açık bir tavır........

© Karar