Derin acılar yaşadığımız anlarda, felaketlerle yüzleştiğimiz günlerde içimizdeki yangını biraz olsun telefi edebilmek ve acılarımızla vedalaşmak için her birimiz farklı limanlara sığınırız.

Ama biliriz ki kalbimizi yakan, ruh dünyamızı altüst eden felaketleri örtmek, yangını söndürmek, acılara gülümseyerek veda etmek hiç de kolay olmayacaktır.

Şu günlerde yaşadığımız deprem kabusuyla bir kez daha korkuya kapıldık, 1999’da ve en son Kahraman Maraş merkezli büyük depremdeki acılarımız tazelendi. Bir deprem ülkesinde yaşayanlar olarak “kaderimiz bu ne yapalım” diyerek anlamsız bir teslimiyete sığınamayız ama bizi yönetenlerin depremleri sadece seyredip hamaset nutukları attıklarını gördükçe de kahrolmaktan başka bir şey de gelmez elimizden…

Böyle anlarda kişisel olarak çaresizliği değil, her zaman başucumda hazır bekleyen şarkılarla direnişi seçiyorum. İşte onlardan biri de Freddie Mercury’nin “The Show Must Go On” şarkısı…

Öyle bir şarkı ki hastalığının en ağır dönemlerini yaşayan Mercury’nin içsel mücadelesini ve hayatla olan hesaplaşmasını adeta patlayan bir acı dalgası ile ifade ediyor. “Inside my heart is breaking, my makeup may be flaking, but my smile still stays on” (İçimde kalbim kırılıyor, makyajım dökülebilir ama gülümsemem hala yerinde) dizelerini dinlediğinizde, Mercury’nin AIDS hastalığı yüzünden giderek tükenmesine rağmen, ruhunun hala pes etmediğini ve........

© Karar