Devlet Bahçeli grup kürsüsünden “Öcalan gelsin DEM grubunda konuşsun” dediğinde acaba süreç içinde Öcalan’a “Kürt liderliği” gibi bir pâye verileceğini hesap etmiş miydi?

Bir süreç ilerliyor, insanlar oraya – buraya gelip gidiyor ama garip biçimde işin merkezinde Öcalan yer alıyor.

Öcalan bir açıklama yapacak, Suriye’de bir şeyler olacak, Türkiye’de bir şeyler olacak. Bu arada Irak da sürece dahil. Çünkü Öcalan’ın kurguladığı formülün, tüm bu alanlardaki “Kürt ilişkileri”ni düzene koyması bekleniyor.

Bahçeli’nin çıkışının daha ilk planda Öcalan’la ilişkileri meşrulaştırdığı söylenebilir. (Bir yandan Türkiye çapında siyasi alanda terör bağlantılı operasyonlar sürerken…)

DEM cenahı artık rahat “Sayın Öcalan” diyor.

Bazı MHP’liler bile “Sayın Öcalan” demeye başladı, dil sürçmesi akışında.

Öcalan’ın sadece “Silâhlar sussun” demeyeceği kesinleşmiş gibi. Ya da sadece “Silâhlar sussun” demesinin hem alandaki beklentiye uygun düşmeyeceği hem de Kürt siyasetinin var olduğunu ısrarla ifade ettiği “Kürt sorunu” alanını es geçmiş olarak görüleceği muhakkak.

Öcalan’a gidip gelenler Türkiye ayağı için “Barış” öncelikli değerlendirmeler yapıyorlar, o da “silâhlar sussun”a denk gelmiş gibi gözüküyor ama meselâ Suriye söz konusu olduğunda Öcalan’dan daha somut değerlendirmeler ve öneriler geliyor.

Sırrı Süreyya Önder, Pervin Buldan ve Ahmet Türk ile birlikte İmralı heyetinde yer alanlardan. O meselâ, Mezopotamya Ajansı’na verdiği mülâkatta, Suriye Kürtleri için Öcalan’ın şöyle düşündüğünü söylüyor:

“Öcalan, Suriye’nin toprak ve devlet yapısı olarak bütünlüğü ile Kürtlerin demokrasi temelinde bu bütünlük içinde yer almasını önemli buluyor. Devlet içinde devlet olamayacağı gibi........

© Karar