Gelişmek için can atan ticaret ise rıhtımsızlık nedeniyle gelişmemiş. Bununla birlikte yük indirilip bindirilen rıhtımların ortasında denize sıfır kafeler, eğlence ortamları bulunurmuş. Çoğunlukla kaçak göçek denize doğru büyütülen, yakalanırlarsa da rüşvet parasıyla, “görme beni parasıyla” geçiştirilen denize sıfır kulüpler.

Limanın bu muhtaç durumunu fark eden iki İngiliz asıllı İzmirli, Osmanlı Padişahından İzmir’e bir rıhtım yapabileceklerini, bunu yap işlet devret modeli ile devlete hiçbir yük olmadan yapabileceklerini söylemiş. Tabi bu nizamın olması, yani bu düzenin olması mevcut müesseseleri pek memnun etmemiş. Bu kulüplerin sahipleri, önlerinde denizin doldurulmasına ve bir rıhtım yapılmasına “razılardır” diye bir görüş alınmış. Bu liman işini kabul etmeyen halka ve kulüp sahiplerine karşı, rıhtım boyu üç bin beş yüz metreye çıkartılarak ama mevcut sahil şeridini izleyecek bir yol yapılarak oldu bittiye getirilmiş. İki İzmirlinin ricası ile İzmir’e yarayacak bir şey, İstanbul’da ranta dönüşmüş. İzmir’in şu anki rıhtımının üç bin üç yüz metre olduğu düşünülürse, o zamanki rıhtım projesinin fuzuli olduğu........

© İz Gazete