Her taşın, her caddenin eski bir adı, unutulmuş bir yankısı vardır. Rumca’dan Sefaradlara, Levantenlerden Osmanlı’ya uzanan bu geniş kültürel miras, Konak’ı yalnızca bir semt değil, yaşayan bir tarih kitabı hâline getirir.

Agora olarak bilinen Namazgâh, bir zamanlar Helenistik dünyanın hareketli pazar yeriydi. Bugünse tarihi kemerleri, sessizce geçmişin hikâyelerini anlatmaya devam ediyor. Sfaktiria adıyla bilinen Salhane, yalnızca bir mezbaha değil, ticaretin ve denizin buluştuğu bir noktaydı. Susuz Dede’nin Ayazması, eski adıyla Ayos Agopi Hagiasma, burada içilen her yudum suyun, yalnızca serinletmekle kalmayıp bir hikâye de anlattığını fısıldıyordu.

Konak’ın tepeleri de kendi dillerinde konuşurdu. Kintus ya da Qintus adıyla bilinen Tepecik, zaman içinde kentin en hızlı değişen........

© İz Gazete