Şimdi bakıyoruz da o topun sahibi değişmiş. Sokaktan uzak, mahallede rekabet sesleri yok ama para çok. Futbol, sadece bir oyun olmaktan çıkalı çok olmuş. Bu artık dev bir sektör, hatta para makinesi. Biz topun çizgiyi geçip geçmediğini tartışırken arka planda milyarlar götürülüyor.

Geçmişte bir takımın formasını giymek gurur meselesiydi. Günümüzde ise her sene yenisi çıkan ve fahiş ücretlere satılan renkli tişört haline geldi. Tribünler işçi ve emekçi doluyken şimdi protokoller, VIP koltuklarla dolu. Parası olmayana maç bile izlemek yasak.

Şirket gibi yönetilen kulüpler, halktan gün geçtikçe kopuyor. Kulüp başkanları ise ya holding sahibi ya da patron. Taraftar ise müşteri durumunda artık. Takım kötü oynasa bile forma satışları arttığı için mutlu yöneticiler. Skor tabelası değil, bilanço konuşur kafasında yönetimler.

Şimdi duyuyoruz, “En büyük hayalim bu formayı giymek.” Bu formayı giymek için yaptığı pazarlıkları ise........

© İz Gazete