Silah bırakma kararı ülkemizde bazı kesimlerce, neredeyse bayram havasında karşılandı. Silahı ne için, nerede, kime bırakıp bırakmayacakları sorgulanmadan sevinç çığlıkları öncelikle yandaş medyada, özellikle televizyonlarda öne çıktı. Bildiriyi okuyanın idrak etmesi gereken iki konu var: PKK Lozan Antlaşması’nı ve Türkiye Cumhuriyeti’nin 1924 anayasasını reddediyor. Ortada bir inkâr, imha, soykırım olduğunu söyleyerek Türkiye’nin güneydoğusunda, Suriye, Irak ve İran’dan toprak alarak kurulacak bağımsız bir devletin hayali içindeler.

Yandaşların bunu görmesine olanak yok. Onlar zaten Abdullah Öcalan’ı bir demokrasi sevdalısı, Bahçeli’yi ve Erdoğan’ı ‘Terörsüz Türkiye’ sloganı tutkunu olarak görüyor. Türkiye’den alınan toprakla diğer devletlerden alınan parçaları birleştiren bir ırkçı devlet bazılarının umurunda bile değil. Onlar için hayali liderlerinin bir daha seçilmesi için ne yapılması gerekiyorsa o yapılabilir, ülke onların umurunda değil sanki.

Abdullah Öcalan 1999’da İmralı’da hapisteyken kimse onunla görüşemiyordu. 2006’da bir örgüt kuruyor (KCK), PKK da onun içine dahil ediliyor. Başkan, önder, lider de kendisi.

Derinden ve sinsice hazırlanan bu planda Amerika’nın payı yok mu? Baş........

© İz Gazete