GÜLÜMSEME

GÜLÜMSEYELİM.

Gülümsemek gülleri kuşanmak gibidir. Papatyalardan başımıza taçlar giymektir gülümsemek.

Gül gibi olanların gülümsemesi kalbi aydınlatır.

Kalbi aydınlanmış olanın ruhunda kandiller yanar.

Özü, sözü, bakışı, gülüşü, dokunuşu kısacası her şeyi güzellik pırıltısı taşır.

Sen benim gülümsün.

Gülümsememsin.

Seninle yudumladığım her gün gül kokar.

İlan edilen ‘Dünya Gülümse Günü’nü boş ver sen.

Bir güne hapsedilen gülümseme, gülümseme midir?

Ben bir gün değil her gün senin yanağındaki gülümseme ile uyanırım.

Günümden evvel gönlüm aydınlanır.

Önce o güler.

O, gülünce ben gülümserim.

…

ÖZLEMEK

ÖZ, özler özünü.

Göz, gözler gözünü.

Hasretlenmek bir........

© İstiklal