İSRAFIN her türünden menedilmişiz.

Bir kaynağın veya malzemenin gereksiz yere harcanması olarak tarif edilen israf var olanın heba edilmesi demektir. Boşa gitmesidir. Verimsiz ve gereksiz tüm kullanım biçimleri bu çerçevenin içine girer. Savurganlık ve bu aşırı tüketim “Yeterli” olanı bilememek veya dikkate almamak anlamına gelir. Dolayısıyla haddi aşmak, sınırı taşmaktır. Ölçüyü önemsememektir.

…

EKONOMİK alanla sınırlı tutup sadece maddi varlıklarla izah etmek meseleyi küçültmek olur.

Çok daha büyük, yaralayıcı ve sarsıcı israflarımız var. İki yakamızın bir araya gelemeyişi bundan.

İnsanın kendini israf etmesi hususu var ki, tüm israfların anası hükmündedir.

…

GEVEZELİK sözün israfıdır.

Cümlelerin sağa sola ve çoğu defa da ehil olmayanlara savrulmasıdır.

Altın olan değerinin bakıra, demire indirilmesidir.

Oysa yerinde ve zamanında ehlince söylenen bir söz hayat kurtarabilir.

…

DAVRANIŞLARIN israfı da söz konusudur.

Kıymet bilmeyecek olanlara saçını süpürge etmek, onlar için türlü fedakarlıklar yapmak, yanlış zamanlarda sürekli yanlış yerlerde bulunmak, beyhude uğraşlarla boğuşmak davranışların israfıdır.

Sıkça kendimizi içinde bulduğumuz sefil bir durumdur ancak daha mühim olanları da vardır.

…

ŞİRK imanın israfı değil midir örneğin…

Yüce Rabbimiz tarafından Fahr-i Kâinat Efendimiz yoluyla bizlere şaşmaz kılavuz olarak ihsan buyurulan Kur’an-ı Kerim’in israfı değil midir tevhitten ayrı düşüp şirke bulanmak.

NİFAK içinde debelenmek, fesada sürüklenmek Allah’ın insanlık onuru olarak lütfettiklerini yine O’nun kullarıyla paylaşmak demek olan infakın israfı değil midir? Bencilliğe........

© İstiklal