Yaz geldi mi içimiz bir garip oluyor. Denize girelim, mangal yapalım, tatil yapalım… Eyvallah. Ama her yaz, başka bir yangın düşüyor içimize: orman yangınları.

Daha geçtiğimiz günlerde yine yandı ciğerimiz. Bir bakmışız, Ege’de bir orman tutuşmuş. Ertesi gün, Akdeniz’in bir ucundan dumanlar yükselmiş. Kameralar gösteriyor: havadan müdahale, karadan müdahale, itfaiye, gönüllüler, orman işçileri… Hep aynı manzara, hep aynı acı.

Şimdi soruyorum size: Bu yangınlar kendi kendine mi çıkıyor? Güneş mi fazla parladı, çam ağaçları mı sinirlenip tutuştu? Yok öyle bir şey. Çoğu yangın insan eliyle çıkıyor. Biri sigarasını atıyor ormana, biri cam şişeyi bırakıyor yere, biri mangal yapıyor kuru otun dibinde. Bir başka akıllı (!) da ormana hafriyat döküyor, sonra üstünü örtmek için yakıyor.

Bazı........

© İstiklal