Yapraklar düşer, ak pak olur; saçlar düşer, ne başlar düşer.
Üşüşür gönlüme düşenler, gönlümse yola düşer.
Arar arar durur da uzakta; yakınında olan, payıma düşer.
Güvenir insan kendine, “Düşmem!” dese de yine düşer.

Zaman olur, ucuz insan bulunmaz; zaman olur, insan ayağa düşer.
Kimi akıllı zanneder kendini; “Düşürdüm,” derken farkında olmaksızın düşer.
Kibirlenenler........

© İnsaniyet