Öylesine bir sabah uyandığımda
Elimde bir uzluk, sıradan
Gözümde fer, her zamanki gibi
Tenimde sıcaklık
Alelade
Bana da herkes gibi bağışlanmış olan

Sen ruhumdaki düzlük, dilimdeki har
Unutursam sütüm çürür, kuzu dişlerim kokar
Ödeşmek dilerim, ay battı, çıkmak üzereyim bozkırdan
Merdivenim yok, şükrettiğim ses değil benim
Soğuğun çelik kalemi
........

© İnsaniyet