Bu gemiden mutlu inmek istiyorsak eyleme geçmek şart

Düşünceler duyguları, duygular davranışları belirlediğini öğrendiğimden itibaren kendi zihnimde düşünce avına çıkmaya başladım. Zihnimde düşünceler nasıl oluşuyordu? Benim şu anki halimin düşüncelerime etkisi var mı? Düşünceler geçmişten gelen bir miras mı? Aklımda yine bir sürü soru oluşuyor.

İnsanlarla yaptığım sohbetlerde dört elle sarıldıkları düşünce kalıplarıyla yaşadıklarını fark ediyorum. Toplum olarak tek birikim yapma alışkanlığımız altın. Tutturmuşuz aynı şarkıyı, yıllardır söyleyip duruyoruz. Değişen ve dönüşen dünyada ise geçmişte öğrendiklerimizin işimize yaramadığı aşikar…

Hayat yolculuğumuzu bir nehire benzetecek olursak, bazılarımız nehrin kenarında oturmuş seyrederken, bazılarımızda nehrin içinde yolculuğuna devam ediyor. Seyredenler oturdukları yerden nehirle beraber yol alanlara çoğu zaman akıl veriyor. Kendileri akıllarından geçenleri uygulamaya cesaret edemiyor ya da korkuyor. Nehirde yol alanlar ise çoğu zaman dışardan gelen tavsiyeler ve algı oyunlarıyla yolculuğa devam ettiklerinin bile farkında değiller. Algı oyunlarıyla emeğimizi, zamanımızı ve paramızı yönetiyoruz. Bizimle hiç alakası olmayan bir oyunun içinde dönüp duruyoruz.

Biz kadınlara ise çocukluğumuzdan itibaren uyumlu olmayı öğrettikleri için dışardan gelen akıl ve algı yönlendirmelerine kayıtsız kalamıyoruz. Kendi öz benliğimizin sesini duyana kadar kayalara çarpa çarpa yol........

© HTHayat