Geçenlerde Twitter’da (Evet biliyorum artık X ama ben eski adını kullanmayı tercih ediyorum) bir kullanıcı sormuş bu soruyu: “Bu kişi benimle 3 saatlik film izler mi? Çok hayati bir soru.”

Tivitin altındaki cevaplar ‘aşk’ hakkında birçok ipucu barındırıyor... Birisi “İzliyor, sanırım bana aşık” yazmış. Bir diğeri biraz da sitemle “İzlemiştim ya, of” demiş. “İzlemez. ‘Hayır’ der diye bazı soruları hiç aklımdan bile geçirmeyişim kalbimi acıtıyor bazen” cevabı üzerine bir romantik-komedi çekilebilir mi acaba? Aşka küsmüş olabilecek biri şöyle diyor: “Kimseyle izlemem, kendimle bile!” Filmin süresiyle ölçülebilen aşklar çağına hoşgeldiniz:)

Neyse bir kullanıcı “Ya cidden bir şey dicem de, herhangi bir filmi bile oturup tekte izleyebiliyor musunuz, ben 40 dakikalık dizide 5 kez telefona bakma molası veriyorumdur” diye yazmış cevaben! Konumuzu bu…

Geçen yıl bu zamanlar BAFTA Ödülleri gecesinde ‘En İyi Yönetmen’ ödülünü açıklamak için sahneye gelen ‘Wonka’nın yıldızı Hugh Grant, "Oompa-loompa, doompity-dee, şimdi bu kategorinin en iyi yönetmen adayları... Oompa Loompa doompity-dong, bu filmlerin çoğu açıkçası çok uzundu" diyerek 2-3 saatlik film sürelerine dikkat çekiyordu.

Değil 40 dakikalık bir dizide, 3 saatlik bir filmde bile telefon molası vermiyorum ama dürüst olmam gerekirse son zamanlara izleyeceğim tüm filmlerin sürelerini önceden kontrol ederken yakaladım kendimi! Ve 100 dakikayı geçen her film için içimden ‘oflayıp pufladığımı’ fark ettim...

Sinemada 3 saatlik bir film izlemek demek o gün en az 4 saate yakın bir süreyi buna ayırmak anlamına geliyor. Bütün bir akşamı, öğleden sonrayı bir film için harcamak sosyal medyada 5-10 saniyelik videolarla hayatı kovalayan gençler için deveye hendek atlatmaktan daha zor bence...

FİLMLERİN SÜRELERİ........

© Habertürk