Sürekli başkasının mutluluğuna, hayatına, yaşantısına, yediğine, gezdiğine, giydiğine odaklanan insanların çoğaldığı günümüzde Kıvanç Tatlıtuğ'un "Etrafıyla çok fazla ilgilenen bir insan olmadım. Her zaman önümüzdeki tabağı yedim, önümüzdeki tabağa odaklandım ve herkesin önünden yemesi gerektiğine inandım. Başka birisinin tabağına baktığın zaman önündeki lezzet kaçıyor" demesi ne derece anlaşılır bilinmez ama bazılarının bu cümleleri defalarca okumasını tavsiye ederim.

Tabii öyle boş boş değil, anlayarak okuyunuz lütfen.

Neden mi?

Bazıları sürekli başkasının hayatını gözlüyor, izliyor ve istiyor. O yüzden de çoğunluk kendi hayatından mutlu değil ve başkasının da canını acıtıyor. Kötülük, iftira, zehirli sözler havada uçuşuyor. Zengin de olsa, fakir de olsa. Eğitimli de olsa, eğitimsiz de.. Hep daha fazlası peşinde.

Hatta kendi hayatına odaklanmadan, başkasının mutluluğu ile mutsuz olan insan var ve günden güne de çoğalıyor bu tipler.

Tamam kabul, sosyal medya dünyası birçok şeyi değiştirdi.

Tamam sürekli başkasının hayatını ister oldu bazıları.

Hatta sürekli; "Benim neden yok", "Ben neden orada değilim", "Ben neden o işi almadım", "Ben neden davet edilmedim", "Beni neden takip etmiyor", "Beni takipten çıkmış", "Ben ne kaçırıyorum", "O elbiseden benim yok", "Çantasına bak", "Bilmem ne estetik yaptırmış" diye diye yaşıyor. Oysa ki, kendine odaklansa her şey çok daha başka olacak. Ama kendi hayatından o kadar mutsuz ki, kendinde o kadar çok kusur........

© Habertürk