46. yaşın eşiğinde insan, zamanın kendisine öğrettiklerini artık yalnızca hatırlamaz; onları taşır, tartar, yeniden anlamlandırır. Ben de bugün, takvimde sıradan bir günün ötesine geçen bu 5 Aralık sabahında, kendi varoluşumun sessiz merkezine doğru ilerliyorum. Yaş dediğimiz şeyin yalnızca geçen yılların toplamı değil, insanın kendini ne ölçüde kavradığının bir göstergesi olduğunu daha iyi anlıyorum. İnsan kırıldıkça çoğalıyor, çözüldükçe derinleşiyor, aradıkça kendi iç sesine daha çok yaklaşıyor. 46 yaş tam da bu aradalığın, bu olgun bilincin yaşıdır. Bu derinlik belki de Yay burcu olmanın kadim özünden gelir; çünkü Yay, soran, sorgulayan, anlam arayan ve hakikati kovalayan bir filozoftur.

Sosyolojinin söylediği gibi, birey yalnızca kendisi değildir; toplumun gölgesiyle yürür, kültürün izlerini taşır, geçmişin tortusunu içinde saklar. Fakat........

© Haberton