Yüzeysel beğeninin, geçici hevesin ötesine geçen, ruhun en ücra köşelerine dokunan, besleyici ve dönüştürücü bir bağdan bahsediyoruz.

Bir kadını gerçekten sevmek, öncelikle onu tüm katmanlarıyla kabul etmek demektir. Sadece dış güzelliğine değil, zihnine, ruhuna, hayallerine, korkularına, hatta kusurlarına da saygı duymaktır. Onu idealize etmek yerine, olduğu gibi sevmek, onun bireyselliğini ve özgünlüğünü takdir etmek gerçek sevginin temelini oluşturur.

Gerçek sevgi, dinlemeyi gerektirir. Sadece söylenenleri değil, söylenmeyenlerin ardındaki duyguları, endişeleri, umutları anlamaya çalışmaktır. Onun iç dünyasına merak duymak, düşüncelerine değer vermek, ona güvenli bir alan sunarak kendini ifade etmesine olanak tanımaktır. Bir kadının sesini duymazdan gelmek, onun varlığını görmezden gelmek, sevginin en büyük ihanetidir.

Sevgi, eylemdir. Sadece güzel sözlerle yetinmeyip, bu sözleri destekleyen........

© Haberton