Bizler, kaset sarmanın inceliklerini bilen son nesil, aynı zamanda internetin ilk heyecanını yaşayan ilklerdeniz. Bir yandan Atari’nin o pikselli dünyasına hüzünle bakar, diğer yandan yapay zekanın geldiği noktaya hayretle karışık bir ‘pes doğrusu’ çekeriz.

Bizim için ‘online olmak’, komşunun telefonunu işgal edip uzun uzun çevirmeli hat sesi beklemek demekti. İnternet kafeler, siber alemle ilk flörtümüzün mekanıydı; o klavye sesleri, o garip modem uğultusu hala kulaklarımızda çınlar. Şimdiki gençler için ‘vintage’ sayılan o günlerde, en büyük eğlencemiz mahalle aralarında toplaşıp saklambaç oynamak, misketleri dizmek ya da en havalı taso koleksiyonuna sahip olmaktı. Şimdi çocuklar tablet ekranlarında parmaklarını kaydırırken, biz dizlerimiz kanayana kadar koşturduğumuz günleri özlemle anarız.

1983’lü olmak, aynı zamanda modanın da komik........

© Haberton