Hayatın kırılgan olduğu zamanlarda, biz de onunla birlikte çatırdarız. İşte tam da bu anlarda hatırlarız: İnsan sadece güçlü değil, esnek de olmak zorundadır.

Danışanlarımdan biri şöyle demişti:
“Kırıldım sanıyordum, meğer sadece bükülmüşüm.”
İşte bu farkı anlamak, insanı yaşama geri döndüren şeydir.

Ruhsal esneklik, acıya rağmen yolunu bulabilmektir. Yeniden sevebilmek, tekrar güvenmeyi seçebilmek, her şeye rağmen “yine de” diyebilmektir. Bazen ağlayarak, bazen susarak… Ama mutlaka içinden geçerek.

Psikoterapi odalarında çoğu zaman söylenmemiş cümlelerle........

© Haberton