Bu şekillenme sürecinde kadının yeri ise çoğu zaman eril egemenliğin gölgesinde tanımlanmıştır. Çok eşlilik, özellikle erkeğe tanınan bu hak(!), kadının birey olarak değerini sistematik şekilde azaltmış, onu yalnızca bir beden, bir anne veya bir ev içi unsur olarak görmeye indirgemiştir. Bu olgu, yalnızca kültürel bir norm değil; aynı zamanda kadına yapılan en büyük tarihsel haksızlıklardan biridir.

Çok eşlilik, antik toplumlarda genellikle gücün ve zenginliğin göstergesi olarak görülmüştür. Babil’de, Antik Çin’de ve İslam öncesi Arap toplumlarında erkeklerin birden fazla eşle evlenmesi sıradan bir uygulamaydı. Ancak bu uygulamaların temelinde adaletsizlik yatar: Kadının rızası aranmaz, duygusal ihtiyaçları önemsenmez, sosyal statüsü ise erkeğin isteğine bağlı olarak belirlenirdi.

İslamiyet’in erken döneminde çok eşliliğe belirli........

© Haberton