Nelere şahit olmadık ki, her gelecek gün bir sonra ki günden daha beter haberle bitiyor. Artık şaşırmayacağım dedim anda şaşırmak kelimesi kendinden geçiyor. Biz kimiz? Hangi ülkenin içinde yaşıyoruz? Soru sormak ve araştırmaktan zevk alan ben, artık soruların cevabını bilmenin ve araştırmanın korkulu yanını görmenin huzursuzluğu sardı etrafımı.

Yabancı haberleri takip etmeyi çocukluğumdan beri çok seviyordum. Açıkçası biraz hareketli haberleri seviyordum. Polis- hırsız kovalamacası gibi haberleri izlerken kendimi Jackie Chan filminden bir kesit gibi geliyordu. Şimdiler de bu haberler ülkemiz de film gibi çekiliyor. Nasıl bu hale geldik. Acaba nerde hata yapıyoruz hiç düşündük mü?

Üretmeden tükettik, üreten insanlara değer vermek şurada dursun aşağıladık. Toprak anaya yoldaş olan reçber’i öyle ki en hakkı olan demokrasi hürriyetinden yoksun kılınmasını talep edecek kadar yüzsüz olduk. Onun oyu ile benim oyum nasıl eşit olur dedik. İşte o zaman tükendik. Anne evladına helali haramı öğretmek yerine Ali’nin Velinin parası pulunu örnek gösterdik. Güzel olan ne varsa o gün yitirdik.

Sakın elinde ki ekmeği kimse ile paylaşma dedik. O senin ekmeğin sen yiyeceksin diye sıkıca tembih ettik. İşte o zaman yittik.

Şükretmeden uyanmakla başladı her şey. Gecenin sahibine selam vermeden sabahın aydınlığından hayır bekledik. Sonra biz nerde hata yaptık ki dedik. Biz işte o gün bittik. Kimse evladının örselenmesine göz yummak........

© Habername