PKK, silahtan siyasete dönüş kararını açıklayınca süreci vatandaşa yutturmakla görevli olanlar harekete geçerek bunu tarihi bir zafer olarak sundular.

Bir olayın zafer vasfı kazanması yahut o ülke için sevinç vesilesi olması sadece silahlı mücadeleden değil, silahla ulaşılmak istenen amaçtan vazgeçilmesi ile olur. PKK açıklamasında, bir vaz geçme yok, tam tersine mücadeleyi başka bir boyuta taşımanın ilanı var. Zaten tasfiye kararında da hiç bir şeyden vaz geçilmediği ayan beyan izah edilmiş. Yani silahla yeterince mesafe aldık, tabanımızı ayrıştırdık, sıra siyasetle aynı hedefe yürümede. Bunu sevinç çığlıkları ile karşılamanın neresi doğru? PKK, Lozan’ı tanımıyoruz, 1924 anayasası ile ortaya çıkan devleti tanımıyoruz diyor,sarayın beslemeleri hep bir ağızdan “hurrraaa zafer kazandık” diye bağırıyor.

Aynı şeyi PKK ve türevleri de söylüyor, asıl zaferi biz kazandık diyorlar. Apo’nun ayağına gittiniz, mecbur kaldınız diyorlar. DEM eş başkanı koruculuğu tasfiye edin inek beslesinler diye, bu vatana, millete siper olmuş insanları aşağılıyor. İYİ parti dışında çıkıp bu kişilere had bildiren........

© Habererk